Lipcowo mi...

 

 

Niepokorni...

 

Niepokorni jesteśmy
w naszych zmysłach i sercach
wśród ludzi bez wiary
niewiele wiedzących
o radościach smutnych...

Niepokorni
w odkrywaniu nowych lądów
i tajemniczych ogrodów
złudną gwiazdą wiedzeni
... nieprawdziwym światłem księżyca...

 

             ***

Polubić pamięć
która jak ptak okruchami karmiona...

Byłam kiedyś twoja?
Za siedmioma górami
nad siedmioma lasami
barwnym latawcem się wzniosę

Już odpływ
na szerokiej plaży
... muszle ostre
serca słone i martwe...

Z poranną mgłą powrócę
stery złożę papierosa zapalę
i powiem ci
że nienawidzę
mojej świadomości...
...
Nie patrz tak
z dalekiej wróciłam podróży
jak dziecko przytul
albo...
zrób nam lepiej kawę

            ***

... Przechodniami jesteśmy
zagubieni w tłumie
młodych beztroskich
starych kalekich
dziwnych...
Czasem zatrzymujemy się
w czyimś życiu
czule i śmiesznie
szukając ANTIDOTUM
drink doda odwagi
... może tym razem...
tak się łatwiej zapomina
gdy czyjeś ręce gorące
usta łapczywe
oczy jak światełko w mroku
i kwiaty z łąki rosą orzeźwione...

A potem... znów plecak
po brzegi życiem wypełniony
pakuję z ufnością
odważnie zmieszam się w tłumie...

 

Idę…
plecak, kot w koszyku
latawiec jak wspomnienia
ciągnę za sobą na sznurku...
zielone światło
Już
widzę cię w oddali
biegnę zdyszana… staję
gdy drogę mi zastępuje

mój własny Anioł Stróż…

Anna Strzelec